Gesty liturgiczne

Do gestów liturgicznych należą: pokłon, podnoszenie oczu, pocałunek pokoju, znak pokoju, nałożenie rąk, wzniesienie rąk, złożenie rąk, znak krzyża, przyklęknięcie oraz bicie się w pierś.

Pokłon

W liturgii Kościoła pokłon wyraża zarówno głęboki szacunek, jak i postawę pokutną. Jest symbolem czci i błagania. Wyróżnia się dwie jego formy: skłon głowy i skłon całego ciała.

Pochylenie głowy czyni się wymawiając razem imiona Trzech Osób Boskich (Chwała Ojcu), imię Jezusa, imię Najświętszej Maryi Panny albo Świętego, na cześć którego sprawuje się Mszę. Gest ukłonu głowy obowiązuje również wiernego, który przynosi jakiś przedmiot liturgiczny kapłanowi, ale wówczas jest to przede wszystkim wyraz uprzejmości. Ponadto wskazany jest skłon głowy przy przyjmowaniu błogosławieństwa.

Skłony ciała w czasie liturgii Mszy św. wykonują w zasadzie kapłan i diakon. Obowiązuje jednak wszystkich wiernych w sytuacji, gdy przechodzą przed ołtarzem, przy którym nie ma Najświętszego Sakramentu oraz w czasie Wyznania Wiary przy słowach: I za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało z Maryi Dziewicy i stał się człowiekiem.

​

Podnoszenie oczu

Podnoszenie oczu jest znakiem kierowania duszy do Boga. Dawniej był to gest regulowany przez Rytuał Rzymski. Obecnie obowiązują posoborowe ustalenia na podstawie których wymaga się, aby oczy wiernych były zwrócone na ołtarz, na obrzędy, na lektora lub na głoszącego słowo Boże.

[ Dalej ]

​