Postawy liturgiczne

 

Leżenie krzyżem

Leżenie krzyżem, tzw. prostracja, stanowi wyraz najgłębszej adoracji oraz pokuty. Jest symbolem uniżenie siebie wobec Majestatu Bożego. Człowiek leżący krzyżem całkowicie oddaje się Bogu.

W czasie Liturgii Mszy św. leżenie krzyżem nie jest wymagane od wiernych świeckich. Natomiast jest to postawa przyjmowana przez kapłana na początku ceremonii Wielkiego Piątku. Również osoby, które otrzymują święcenia, padają na twarz i leżą krzyżem podczas śpiewania Litanii do Wszystkich Świętych. Podobny zwyczaj panuje w wielu zgromadzeniach zakonnych.

​

Procesja

Procesja jest formą postawy polegającą na byciu w nieustannym ruchu, kroczeniu (łac. procedare – iść, kroczyć). Symbolizuje pielgrzymkę z Chrystusem i za Chrystusem.
W liturgii Mszy św. wyróżnia się procesję wejścia, procesję z ewangeliarzem do ambony, procesję wiernych z darami, procesję komunijną oraz procesję wyjścia.

W liturgii Kościoła, poza Mszą św., występują tzw. procesje eucharystyczne. Ich pojawienie się datowanie jest na XIV w. W ich czasie niesiony jest w monstrancji Najświętszy Sakrament. Zalicza się do nich: procesję Bożego Ciała, procesję po sumie odpustowej oraz procesję rezurekcyjną.

[ Dalej ]